Voor onze nieuwsbrief schreef Lizzy Plat- Coelers een verhaal over haar ervaring met Giardia. 

Tot drie jaar geleden had ik wel eens van Giardia gehoord. Het kwam ook af en toe op mijn forum voorbij (ik heb een forum over rauwe voeding en gezondheid voor honden en katten). Dus ja, ik had er van gehoord, wist globaal was het is, maar had er zelf nog nooit mee te maken gehad. Tot bijna vier jaar geleden, toen Sjoerd bij ons kwam wonen. De eerste vijf weken was Sjoerd de blijste gezondste pup op deze aarde. Hij speelde wat af, dook in iedere sloot en plas die hij in het bos tegen kwam en genoot van het leven.

En op 14 weken kreeg hij ineens af en toe flinke diarree. Ik dacht “gut, misschien even de ontlasting laten controleren op wormen” (want ik gebruik geen preventieve ontwormingsmiddelen, omdat preventief ontwormen niet bestaat – ontwormen zonder te weten of je hond wormen heeft is als een paracetamol innemen voor het geval dat je morgen hoofdpijn krijgt) en stuurde een ontlastingsmonster naar het laboratorium “het Woud”. Dat kwam negatief terug. Maar de diarree bleef. Ik dacht “hee, misschien toch eens op Giardia laten controleren”. Drie dagen later kwam de uitslag: Giardia +, oftewel Giardia positief. Vol goede moed gaf ik Sjoerd een kuur Panacur volgens de instructies van “het Woud”. Helaas, na de kuur was Sjoerd nog steeds Giardia positief.

Benieuwd naar het hele verhaal? Lees dan snel verder:  Mijn giardia verhaal